Happy Birthday to Jelle!
Door: Jel en El
Blijf op de hoogte en volg Ellen en Jelle
01 Juni 2010 | China, Guangzhou
“Happy Birthday tooo youuuhouuuuuuuu”, klonk het vorige week in de KTV.
Lief vriendje is afgelopen woensdag 27 jaar geworden. “We will take care of the party, you just follow us’’, zei S al weken lang. Een verrassingsfeestje voor Jelle, alleen S had het hem van te voren wel even verteld. Big surprise dus!
Dus woensdagavond werden wij meegenomen naar het populairste restaurant van Guangzhou. 6 verdiepingen vol met grote ronde tafels waar continue mensen binnen liepen en sommige groepen binnen 30 minuten alweer weg waren. Even snel eten. Nou hadden wij natuurlijk geen haast, maar ook al hadden we dat wel gehad, dan was het niks geworden. David kwam namelijk samen met de andere meiden en nog 3 mensen van zijn fabriek maar liefst 5 kwartier te laat. “Busy traffic”, zegt hij altijd! Logisch in een stad met 8 miljoen mensen David. Daarom vertrekken wij ook altijd een uur van te voren! Maar goed, no hard feelings, want geduld hebben wij inmiddels wel.
We zaten uiteindelijk met 12 man aan tafel. De ronde schijf werd al snel gevuld met heel veel eten. Waaronder een kip met een heel lief koppie. David vertelde wat dit betekende met Nieuwjaar. De baas gaat dan met een groep werknemers uit eten en heeft van te voren al bedacht dat er iemand ontslagen gaat worden. Die avond wordt dit verteld. Zodra iedereen aan tafel zit draait de baas de kip met de kop naar degene die uit het bedrijf weg moet. Iedereen eet daarna rustig door. Heel bizar en niet echt fijn om het op deze manier te horen. Wel weer een heel interessant verhaal. Waar David er trouwens altijd veel van heeft.
We hebben heerlijk gegeten, ondanks dat de kip met kop naar mijn idee iets te vaak langs mij kwam.
Jelle kreeg onder het eten ook nog een cadeau. Een ingelijst gouden varkentje met 5 kids. Het varken staat centraal in het geboortejaar van Jelle en belooft veel goeds. Dit dier geeft veel rijkdom, veel geluk en zorgt voor veel kinderen! Ik zou het dus nog druk gaan krijgen vertelde David met een big smile. “We will see”, zei ik. Waarna de meiden natuurlijk weer in een deuk lagen. Ik vroeg nog even welk dier centraal stond in mijn geboortejaar. De draak! Het symbool van China. Pff, dat klinkt een stuk beter dan Jel z’n varken.
Na het eten gingen we door naar de KTV! Chinese karaoke is het populairste vermaak voor feestjes, bedrijfsuitjes en andere gelegenheden. Zoiets moet je natuurlijk meemaken als je een jaar in China woont. De kamer was echt super mooi. Ik was al aan het zoeken naar de TL lichten. Maar die waren daar niet. Huh? JEEEJ! De deur was nog niet dicht of de chauffeur van David galmde al door de kamer. We schrokken ons rot. Wat een geluid! Ik begon meteen te lachen, maar niemand anders deed met me mee. Oeps, dat is ook zo. Dit is een serieuze zaak! In NL zou iedereen lachen, gieren, brullen. Maar hier luistert iedereen aandachtig. En dus ook naar ons;)
Na een paar Tsingtao’s pakte ik dapper de mic en begon ‘Jailhouse Rock’ van Elvis te zingen! 95% van de wereldbevolking kent dit nummer, maar de meiden behoren tot de overige 5%, dus dat maakte het voor mij makkelijk. Ongegeneerd galmde ik door de zaal. Jelle stond versteld dat ik al zo vroeg op de avond opstond!
De rest van de avond was super. Allerlei lekkere dingen werden op tafel gezet en er werden heel wat duetten gezongen. Vooral één van de werknemers van David vond ons erg interessant. Naast Jelle zitten was voor hem helemaal geweldig. En regelmatig kreeg ik de microfoon in mijn handen geduwd omdat hij weer een lovesong met mij wilde zingen. Uit volle borst stond hij Mariah Carey (en zij zingt hoog, heel hoog..) te zingen terwijl ik ondertussen liefdevolle blikken van hem kreeg. Aan het einde van de avond werd er nog voor Jelle gezongen (zie video!!) en kwam er een grote taart tevoorschijn. Echt een bijzondere avond.
Verder was de maand Mei een drukke maand. We zijn behoorlijk opgeschoten met het pand en S is al goed ingewerkt. Deze maand beginnen onze eerste productiewerkzaamheden. Voor deze opdrachten gaan we deze week vacatures plaatsen op een groot bord langs de weg. Daar lopen mensen langs die allemaal op zoek zijn naar werk, ook naar tijdelijk werkzaamheden. Binnenkort dus de eerste gesprekken!
Een aantal weken geleden zijn we ook een dag langs allerlei fabrieken geweest. Ongelooflijk hoe die mensen daar werken. Allemaal routinewerk, uren achter elkaar en in ruimte vol machines die vreselijk veel herrie maken. In tegenstelling tot andere fabrieken hielden deze fabrieken wel de standaard shifts van 8 uur per dag aan, maar dan nog is het zo slecht om in zulke omstandigheden te werken. Onvoorstelbaar. Onze S heeft het maar goed bij ons, dat is na zo’n dag heel erg duidelijk.
Tijdens die dag hebben we natuurlijk weer geluncht met één van de managers van de fabriek. Een super leuk restaurant met bediening in traditionele kleding. Ook de chauffeur die wij voor die dag hadden ging mee en heeft ons nog even goed op de film gezet. Leuk voor thuis en we kunnen niet anders zeggen dan dat we er aan gewend zijn geraakt;)
Begin Mei heb ik mijn debuut in de massagesalon gehad. S wilde mij graag een keer meenemen naar haar Spa. Helemaal leuk. En als welkomstcadeau kreeg ik een gratis massage naast de gezichtsbehandeling waarvoor we kwamen.
S en ik gingen samen de VIP room in. Een heel klein kamertje met fel licht en 2 bedjes die ongeveer de helft waren van mijn 1.72 m. “This is the best room” zei S trots. “Yes, it is beautifull” loog ik. Maar goed, van 3 uur verzorging voor 5 euro hoef je ook niet veel te verwachten. Ik kreeg een jurkje aan die wel heel ver boven mijn knieën kwam dus mijn legging bleef maar aan. S lag in een deuk toen ze mij in een Chinees jurkje zag die eigenlijk bedoeld was voor een meisje van 1.50 en 40 kilootjes. Toen ik ging liggen begon de massage heel relax. “This is very nice”, zei ik tegen S. Maar al snel: ‘’Aaaarghh this is too painfull!!!!”. S lag helemaal in een deuk naast me. Maar bij mij stonden de tranen in mijn ogen. Inmiddels was het kleine vrouwtje bovenop mij gaan zitten en stompte haar vuisten in mijn rug. Ik kon het bijna niet meer aan! Het vrouwtje kreeg het door en zei dat ze ging stoppen. Maar dat ik nog zeker 10 x moest terug komen voordat ik geen pijn meer voelde.
Het duurde even om me om te draaien want ik kon niks meer bewegen. Maar toen ik eenmaal op mijn rug lag kon ik genieten van de gezichtsbehandeling. Heeerlijk!! Alleen de massage nooit meer, althans niet bij deze salon. Drie dagen later had ik nog steeds moeite met lopen en lag S nog steeds in een deuk. Schatje is het ook.
Gisteren kwamen we terug van ons allerlaatste weekendje Hong Kong. Echt onwijs genoten van alles! We waren behoorlijk gaar van de terugreis. Ook al is het maar 2 uurtjes met de trein. Van deur tot deur ben je zo 6 uur bezig. Eenmaal in bed waren we meteen vertokken. Alleen om 02:30 werd onze nachtrust bruut verstoord. Onze hele keuken stond blank en het een waterval stroomde uit ons plafond. Shitttt, wat doen we nu! Toevallig kwam er net een schoonmaakdame uit de lift stappen (ons is nog steeds niet duidelijk waarom een schoonmaakster om die tijd werkt) en zij belde voor ons een maintenance mannetje. Deze stond al binnen 5 minuten voor onze deur samen met de bewaker van beneden. De bewaker vond het allemaal één groot feest en volgens ons iets te interessant. Hij had een grijns van oor tot oor. Uiteindelijk is alles opgelost en is ons mini keukentje eindelijk weer droog.
De komende 4 weken gaan wij nog even keihard knallen hier. Er moet nog veel gebeuren.
En het is gek om te beseffen dat we nog maar een maandje hebben.
1 Juli vertrekken we naar Beijing. Dit was waarschijnlijk ons laatste verhaaltje vanuit Jinbi Garden, Guangzhou. We laten in Beijing nog een keer wat van ons horen. Inclusief foto’s van ons op een wereldwonder. De CHINESE MUUR! Yeah!!
Lief vriendje is afgelopen woensdag 27 jaar geworden. “We will take care of the party, you just follow us’’, zei S al weken lang. Een verrassingsfeestje voor Jelle, alleen S had het hem van te voren wel even verteld. Big surprise dus!
Dus woensdagavond werden wij meegenomen naar het populairste restaurant van Guangzhou. 6 verdiepingen vol met grote ronde tafels waar continue mensen binnen liepen en sommige groepen binnen 30 minuten alweer weg waren. Even snel eten. Nou hadden wij natuurlijk geen haast, maar ook al hadden we dat wel gehad, dan was het niks geworden. David kwam namelijk samen met de andere meiden en nog 3 mensen van zijn fabriek maar liefst 5 kwartier te laat. “Busy traffic”, zegt hij altijd! Logisch in een stad met 8 miljoen mensen David. Daarom vertrekken wij ook altijd een uur van te voren! Maar goed, no hard feelings, want geduld hebben wij inmiddels wel.
We zaten uiteindelijk met 12 man aan tafel. De ronde schijf werd al snel gevuld met heel veel eten. Waaronder een kip met een heel lief koppie. David vertelde wat dit betekende met Nieuwjaar. De baas gaat dan met een groep werknemers uit eten en heeft van te voren al bedacht dat er iemand ontslagen gaat worden. Die avond wordt dit verteld. Zodra iedereen aan tafel zit draait de baas de kip met de kop naar degene die uit het bedrijf weg moet. Iedereen eet daarna rustig door. Heel bizar en niet echt fijn om het op deze manier te horen. Wel weer een heel interessant verhaal. Waar David er trouwens altijd veel van heeft.
We hebben heerlijk gegeten, ondanks dat de kip met kop naar mijn idee iets te vaak langs mij kwam.
Jelle kreeg onder het eten ook nog een cadeau. Een ingelijst gouden varkentje met 5 kids. Het varken staat centraal in het geboortejaar van Jelle en belooft veel goeds. Dit dier geeft veel rijkdom, veel geluk en zorgt voor veel kinderen! Ik zou het dus nog druk gaan krijgen vertelde David met een big smile. “We will see”, zei ik. Waarna de meiden natuurlijk weer in een deuk lagen. Ik vroeg nog even welk dier centraal stond in mijn geboortejaar. De draak! Het symbool van China. Pff, dat klinkt een stuk beter dan Jel z’n varken.
Na het eten gingen we door naar de KTV! Chinese karaoke is het populairste vermaak voor feestjes, bedrijfsuitjes en andere gelegenheden. Zoiets moet je natuurlijk meemaken als je een jaar in China woont. De kamer was echt super mooi. Ik was al aan het zoeken naar de TL lichten. Maar die waren daar niet. Huh? JEEEJ! De deur was nog niet dicht of de chauffeur van David galmde al door de kamer. We schrokken ons rot. Wat een geluid! Ik begon meteen te lachen, maar niemand anders deed met me mee. Oeps, dat is ook zo. Dit is een serieuze zaak! In NL zou iedereen lachen, gieren, brullen. Maar hier luistert iedereen aandachtig. En dus ook naar ons;)
Na een paar Tsingtao’s pakte ik dapper de mic en begon ‘Jailhouse Rock’ van Elvis te zingen! 95% van de wereldbevolking kent dit nummer, maar de meiden behoren tot de overige 5%, dus dat maakte het voor mij makkelijk. Ongegeneerd galmde ik door de zaal. Jelle stond versteld dat ik al zo vroeg op de avond opstond!
De rest van de avond was super. Allerlei lekkere dingen werden op tafel gezet en er werden heel wat duetten gezongen. Vooral één van de werknemers van David vond ons erg interessant. Naast Jelle zitten was voor hem helemaal geweldig. En regelmatig kreeg ik de microfoon in mijn handen geduwd omdat hij weer een lovesong met mij wilde zingen. Uit volle borst stond hij Mariah Carey (en zij zingt hoog, heel hoog..) te zingen terwijl ik ondertussen liefdevolle blikken van hem kreeg. Aan het einde van de avond werd er nog voor Jelle gezongen (zie video!!) en kwam er een grote taart tevoorschijn. Echt een bijzondere avond.
Verder was de maand Mei een drukke maand. We zijn behoorlijk opgeschoten met het pand en S is al goed ingewerkt. Deze maand beginnen onze eerste productiewerkzaamheden. Voor deze opdrachten gaan we deze week vacatures plaatsen op een groot bord langs de weg. Daar lopen mensen langs die allemaal op zoek zijn naar werk, ook naar tijdelijk werkzaamheden. Binnenkort dus de eerste gesprekken!
Een aantal weken geleden zijn we ook een dag langs allerlei fabrieken geweest. Ongelooflijk hoe die mensen daar werken. Allemaal routinewerk, uren achter elkaar en in ruimte vol machines die vreselijk veel herrie maken. In tegenstelling tot andere fabrieken hielden deze fabrieken wel de standaard shifts van 8 uur per dag aan, maar dan nog is het zo slecht om in zulke omstandigheden te werken. Onvoorstelbaar. Onze S heeft het maar goed bij ons, dat is na zo’n dag heel erg duidelijk.
Tijdens die dag hebben we natuurlijk weer geluncht met één van de managers van de fabriek. Een super leuk restaurant met bediening in traditionele kleding. Ook de chauffeur die wij voor die dag hadden ging mee en heeft ons nog even goed op de film gezet. Leuk voor thuis en we kunnen niet anders zeggen dan dat we er aan gewend zijn geraakt;)
Begin Mei heb ik mijn debuut in de massagesalon gehad. S wilde mij graag een keer meenemen naar haar Spa. Helemaal leuk. En als welkomstcadeau kreeg ik een gratis massage naast de gezichtsbehandeling waarvoor we kwamen.
S en ik gingen samen de VIP room in. Een heel klein kamertje met fel licht en 2 bedjes die ongeveer de helft waren van mijn 1.72 m. “This is the best room” zei S trots. “Yes, it is beautifull” loog ik. Maar goed, van 3 uur verzorging voor 5 euro hoef je ook niet veel te verwachten. Ik kreeg een jurkje aan die wel heel ver boven mijn knieën kwam dus mijn legging bleef maar aan. S lag in een deuk toen ze mij in een Chinees jurkje zag die eigenlijk bedoeld was voor een meisje van 1.50 en 40 kilootjes. Toen ik ging liggen begon de massage heel relax. “This is very nice”, zei ik tegen S. Maar al snel: ‘’Aaaarghh this is too painfull!!!!”. S lag helemaal in een deuk naast me. Maar bij mij stonden de tranen in mijn ogen. Inmiddels was het kleine vrouwtje bovenop mij gaan zitten en stompte haar vuisten in mijn rug. Ik kon het bijna niet meer aan! Het vrouwtje kreeg het door en zei dat ze ging stoppen. Maar dat ik nog zeker 10 x moest terug komen voordat ik geen pijn meer voelde.
Het duurde even om me om te draaien want ik kon niks meer bewegen. Maar toen ik eenmaal op mijn rug lag kon ik genieten van de gezichtsbehandeling. Heeerlijk!! Alleen de massage nooit meer, althans niet bij deze salon. Drie dagen later had ik nog steeds moeite met lopen en lag S nog steeds in een deuk. Schatje is het ook.
Gisteren kwamen we terug van ons allerlaatste weekendje Hong Kong. Echt onwijs genoten van alles! We waren behoorlijk gaar van de terugreis. Ook al is het maar 2 uurtjes met de trein. Van deur tot deur ben je zo 6 uur bezig. Eenmaal in bed waren we meteen vertokken. Alleen om 02:30 werd onze nachtrust bruut verstoord. Onze hele keuken stond blank en het een waterval stroomde uit ons plafond. Shitttt, wat doen we nu! Toevallig kwam er net een schoonmaakdame uit de lift stappen (ons is nog steeds niet duidelijk waarom een schoonmaakster om die tijd werkt) en zij belde voor ons een maintenance mannetje. Deze stond al binnen 5 minuten voor onze deur samen met de bewaker van beneden. De bewaker vond het allemaal één groot feest en volgens ons iets te interessant. Hij had een grijns van oor tot oor. Uiteindelijk is alles opgelost en is ons mini keukentje eindelijk weer droog.
De komende 4 weken gaan wij nog even keihard knallen hier. Er moet nog veel gebeuren.
En het is gek om te beseffen dat we nog maar een maandje hebben.
1 Juli vertrekken we naar Beijing. Dit was waarschijnlijk ons laatste verhaaltje vanuit Jinbi Garden, Guangzhou. We laten in Beijing nog een keer wat van ons horen. Inclusief foto’s van ons op een wereldwonder. De CHINESE MUUR! Yeah!!
-
01 Juni 2010 - 11:44
(Mama) Bya:
Jeetje, wat een verhaal weer zeg! Ik zie het allemaal zo voor me. Maar die kippekop:)vergeet ik maar snel. Jakkes.
P.S. Ik kijk alweer uit naar 7 juli!!! -
01 Juni 2010 - 11:45
Saskia:
Jeeh, wat spannend en leuk allemaal ! De tijd van jullie leven zo te lezen zeg ! Echt Ellen je moet wat doen met je schrijftalent hoor ! Echt !! -
01 Juni 2010 - 14:45
Tessa:
Leukleukleuk!!
Geniet er nog even van..!
KUS! -
01 Juni 2010 - 15:41
(schoon)zusje:
Wat een gaaf verhaal weer!WAt een leven!Super!
Nog 4 weken..wat gaat t snel!
Geniet er nog even van!
Kus -
02 Juni 2010 - 11:56
Mirjam:
Jullie zijn al echt ingeburgerd !Wat een verhalen weer. En Jelle zo´n verjaardag dat maak je nooit meer mee!
Tot horens!
XXXXXXXXXXXXXXX -
04 Juni 2010 - 18:41
Rob:
Kunnen jullie niet wat langer blijven daar?
Dan kunnen we nog een keer langs komen en alles met eigen ogen bekijken...
xxx (ook van Annette) -
06 Juni 2010 - 08:50
Lise:
Ha Jelle,
Nog van harte!!! Je niet vergeten op de dag zelf,maar vergeten het kaartje te sturen )lekker blond,..)
Klinkt als goed gevierd!
Geniet nog de laatste dagen!
Lise -
06 Juni 2010 - 18:43
Carla Van Beelen:
Beetje late reactie op Jelles verjaardag (vanwege mijn vakantie)
Maar bij deze : van harte en een dikke zoen van Carla.
Het rondetafeldiner ziet er erg vrolijk en goed uit!
Veel werksucces en veel plezier daar voor de komende tijd
-
07 Juni 2010 - 09:08
Lisa Ong:
Hahahahahaha!! Zooo grappig! Die gekke Chinezen ook altijd!! ^_^ -
03 Juli 2010 - 23:31
Joerik:
Bijna thuis! tot snel!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
