9 Million Bicycles in Beijing!
Door: Jel en El
Blijf op de hoogte en volg Ellen en Jelle
06 Juli 2010 | China, Guangzhou
Of toch niet? Katie Melua zingt het, maar wij hebben ze nog niet ontdekt. Voorbereid op een gigantisch drukke stad met heel veel smog kwamen wij aan in Beijing. Maar helemaal geen smog, geen hoogbouw, geen straten waar je amper kunt lopen. BEIJING IS SCHOON EN FANTASTISCH! (misschien een andere ervaring voor mensen die vanuit NL komen)
Maar wij hebben ook nog eens het ultieme bewijs: de eerste 2 dagen hadden we allebei veel pijn met ademhalen. Dit hebben we eerder gehad toen we vanuit Guangzhou naar Hong Kong gingen. De overgang van gigantisch vieze stad naar een (stedelijk) paradijsje op aarde. De stad van 12 miljoen mensen.
We zitten hier midden in de Hutong, een wijk waar de locals wonen. Alle huizen hier zijn laag met originele Chinese daken. Wat fijn om even geen flats te zien, heel rustgevend..! En het hotel is helemaal te gek. In echte Chinese stijl, met een binnentuin en hele kleine gangetjes en een super kamer. En ook hier weer niet het idee dat we in een miljoenen stad zitten. Je kan een speld horen vallen hier in de binnentuin.
De afgelopen 4 maanden hebben we keihard gewerkt om ons doel te behalen. Wat was ons doel ook alweer? Een pand (vorige 8 maanden al geregeld), een Office Manager en productiemedewerkers aannemen en uiteindelijk een lopend bedrijf in China hebben. En dat is allemaal gelukt!!! Nu wij hier in de hoofdstad zitten, zijn 2000 km naar het zuiden onze mensen aan het werk. Dit nu even in 2 zinnen verteld, maar we hebben er heel veel voor moeten doen natuurlijk. Af en toe was het ontzettend afzien en het woord ‘slijtageslag’ past goed bij de afgelopen maanden. In de hitte, lange dagen, van de 1e pen tot de laatste machine, alles zelf geregeld. Zeker de laatste week zagen we wat we bereikt hadden. Alles liep perfect en we konden met een redelijk gerust hart weg. En nu ook wel met een trots gevoel. We did it! Maar nu gaat het pas beginnen, wij hebben samen een mooie basis gelegd en Jel zal veel naar China gaan om daar de Managing Director uit te hangen;)
We hebben nog zoooveel te vertellen, over ontbijten met Sophie, fabrieken die we bezocht hebben en alle kleine dingen die we elke dag weer op straat meemaakten. Maar toch houden we dat nu even voor ons zelf. Thuis is er weer een film te bewonderen, dus sla je slag!
Vrijdag kwamen we aan en hebben we een beetje in de omgeving gelopen. Echt bijzonder om in een hotel in de smalle straatjes te zitten. Zaterdag het 1e hoogtepunt bezocht, de Verboden Stad en het Tian’men plein. Erg bijzonder, maar super toeristisch. Ik had het een beetje verwacht, maar niet zoals dit. Overal mensen die je tourguide willen zijn, fluitjes, maskers en weet ik veel wat verkopen. Maar ondanks dat, had het gigantische complex wel iets magisch. Toch gaaf als je de metro uit stapt, de trap komt oplopen en dan iets ziet wat al zo vaak op tv is geweest of in boeken staat. In dit geval het grote portret van Mao op de toegangspoort. In de avond zijn we naar een populaire barstreet aan een meer gegaan. Allemaal terrasjes, in China? Ja! Wij vonden het ook al gek. En ook nog eens kaarsjes op de tafel, het moet niet gekker worden. Hier in Beijing weten ze zeker wat gezelligheid is. Om 22:00 begon natuurlijk NL-Brasil. Op loungebanken midden op straat tussen heel veel enthousiaste Chinezen. Mooi om te zien, een van de grootste landen ter wereld, ze doen niet eens mee, maar zijn misschien nog wel het meest enthousiast van iedereen. Mannen in shirtjes van Sneijder en meisjes met oranje polo’s. Wat is de wereld toch klein!
Zondag het Zomerpaleis bezocht, waar vroeger de belangrijke keizers naar toe gingen om de hitte van de stad te ontvluchten. Ongelooflijk rijk moeten deze mensen zijn geweest, zo’n ruimte met grote meren en gigantische tempels voor jezelf. Het was een zware trip naar boven en met de zon op je kop en 40 graden eigenlijk te zwaar. Maar ontzettend mooi, misschien nog wel mooier dan de Verboden Stad. In de middag zijn we naar het Olympic Park geweest. Ook weer gaaf om het Olympisch Stadion en het beroemde zwembad met eigen ogen te zien. Een plein erbij waar je U tegen zegt, dat moet in 2008 een gezellige boel zijn geweest.
En dan rond een uurtje of 16:00 is het heel erg nodig om een koude douche in het hotel te nemen, want anders ga je kapot. Een tip voor iedereen die ooit naar Beijing wil: ga niet in de zomer, het is echt te heet. Wij maken voor het eerst gebruik van paraplu’s in de zomer.
Maar het mag de pret niet drukken.
En ik mag eindelijk, eindelijk, eindelijk het allerbeste vertellen. Gisteren stonden wij op de CHINESE MUUR! (altijd dit zinnetje al willen zeggen).
Wekenlang naar uit gekeken en misschien stiekem al wel jaren over dit wereldwonder gedroomd, maar vanmiddag stonden we er echt op. Het begon natuurlijk TE toeristisch en ik was niet zo blij met de bruine beren die daar bij de ingang geshowd werden. Moet dat nou? denk ik dan. Eerlijk gezegd hadden we de Muur zelf nog groter verwacht, maar wat een bijzonder gevoel om er op te staan! De Muur kronkelt over de bergtoppen heen en is ongelooflijk steil. Na 1.5 uur gingen we dan ook weer naar beneden omdat het in de hitte bijna niet te doen was. Maar WOW! Wij hebben er op gestaan! En het is mooi, heeeeeeeeeeeeeel mooi.
Nou, wij gaan er vandoor. Even Chinees lunchen in de Hutong. Straks naar de Tempel of Heaven, de grootste van Beijing. Maar ach, alles is hier het grootste, het oudste, het meest bezochte, of het meest wat dan ook van China. Maar het blijft leuk al die tempels!
En na een jaar in China gewoond te hebben en ongeveer alle vreemde dingen wel tegen gekomen zijn… Hopla, gefrituurde vogelspinnen, kakkerlakken en schorpioenen op stokjes. Eet smakelijk. Het kan toch nog gekker in dit land.
Tot morgen,jeeejjj! Dikke kus vanuit Beijing.
Maar wij hebben ook nog eens het ultieme bewijs: de eerste 2 dagen hadden we allebei veel pijn met ademhalen. Dit hebben we eerder gehad toen we vanuit Guangzhou naar Hong Kong gingen. De overgang van gigantisch vieze stad naar een (stedelijk) paradijsje op aarde. De stad van 12 miljoen mensen.
We zitten hier midden in de Hutong, een wijk waar de locals wonen. Alle huizen hier zijn laag met originele Chinese daken. Wat fijn om even geen flats te zien, heel rustgevend..! En het hotel is helemaal te gek. In echte Chinese stijl, met een binnentuin en hele kleine gangetjes en een super kamer. En ook hier weer niet het idee dat we in een miljoenen stad zitten. Je kan een speld horen vallen hier in de binnentuin.
De afgelopen 4 maanden hebben we keihard gewerkt om ons doel te behalen. Wat was ons doel ook alweer? Een pand (vorige 8 maanden al geregeld), een Office Manager en productiemedewerkers aannemen en uiteindelijk een lopend bedrijf in China hebben. En dat is allemaal gelukt!!! Nu wij hier in de hoofdstad zitten, zijn 2000 km naar het zuiden onze mensen aan het werk. Dit nu even in 2 zinnen verteld, maar we hebben er heel veel voor moeten doen natuurlijk. Af en toe was het ontzettend afzien en het woord ‘slijtageslag’ past goed bij de afgelopen maanden. In de hitte, lange dagen, van de 1e pen tot de laatste machine, alles zelf geregeld. Zeker de laatste week zagen we wat we bereikt hadden. Alles liep perfect en we konden met een redelijk gerust hart weg. En nu ook wel met een trots gevoel. We did it! Maar nu gaat het pas beginnen, wij hebben samen een mooie basis gelegd en Jel zal veel naar China gaan om daar de Managing Director uit te hangen;)
We hebben nog zoooveel te vertellen, over ontbijten met Sophie, fabrieken die we bezocht hebben en alle kleine dingen die we elke dag weer op straat meemaakten. Maar toch houden we dat nu even voor ons zelf. Thuis is er weer een film te bewonderen, dus sla je slag!
Vrijdag kwamen we aan en hebben we een beetje in de omgeving gelopen. Echt bijzonder om in een hotel in de smalle straatjes te zitten. Zaterdag het 1e hoogtepunt bezocht, de Verboden Stad en het Tian’men plein. Erg bijzonder, maar super toeristisch. Ik had het een beetje verwacht, maar niet zoals dit. Overal mensen die je tourguide willen zijn, fluitjes, maskers en weet ik veel wat verkopen. Maar ondanks dat, had het gigantische complex wel iets magisch. Toch gaaf als je de metro uit stapt, de trap komt oplopen en dan iets ziet wat al zo vaak op tv is geweest of in boeken staat. In dit geval het grote portret van Mao op de toegangspoort. In de avond zijn we naar een populaire barstreet aan een meer gegaan. Allemaal terrasjes, in China? Ja! Wij vonden het ook al gek. En ook nog eens kaarsjes op de tafel, het moet niet gekker worden. Hier in Beijing weten ze zeker wat gezelligheid is. Om 22:00 begon natuurlijk NL-Brasil. Op loungebanken midden op straat tussen heel veel enthousiaste Chinezen. Mooi om te zien, een van de grootste landen ter wereld, ze doen niet eens mee, maar zijn misschien nog wel het meest enthousiast van iedereen. Mannen in shirtjes van Sneijder en meisjes met oranje polo’s. Wat is de wereld toch klein!
Zondag het Zomerpaleis bezocht, waar vroeger de belangrijke keizers naar toe gingen om de hitte van de stad te ontvluchten. Ongelooflijk rijk moeten deze mensen zijn geweest, zo’n ruimte met grote meren en gigantische tempels voor jezelf. Het was een zware trip naar boven en met de zon op je kop en 40 graden eigenlijk te zwaar. Maar ontzettend mooi, misschien nog wel mooier dan de Verboden Stad. In de middag zijn we naar het Olympic Park geweest. Ook weer gaaf om het Olympisch Stadion en het beroemde zwembad met eigen ogen te zien. Een plein erbij waar je U tegen zegt, dat moet in 2008 een gezellige boel zijn geweest.
En dan rond een uurtje of 16:00 is het heel erg nodig om een koude douche in het hotel te nemen, want anders ga je kapot. Een tip voor iedereen die ooit naar Beijing wil: ga niet in de zomer, het is echt te heet. Wij maken voor het eerst gebruik van paraplu’s in de zomer.
Maar het mag de pret niet drukken.
En ik mag eindelijk, eindelijk, eindelijk het allerbeste vertellen. Gisteren stonden wij op de CHINESE MUUR! (altijd dit zinnetje al willen zeggen).
Wekenlang naar uit gekeken en misschien stiekem al wel jaren over dit wereldwonder gedroomd, maar vanmiddag stonden we er echt op. Het begon natuurlijk TE toeristisch en ik was niet zo blij met de bruine beren die daar bij de ingang geshowd werden. Moet dat nou? denk ik dan. Eerlijk gezegd hadden we de Muur zelf nog groter verwacht, maar wat een bijzonder gevoel om er op te staan! De Muur kronkelt over de bergtoppen heen en is ongelooflijk steil. Na 1.5 uur gingen we dan ook weer naar beneden omdat het in de hitte bijna niet te doen was. Maar WOW! Wij hebben er op gestaan! En het is mooi, heeeeeeeeeeeeeel mooi.
Nou, wij gaan er vandoor. Even Chinees lunchen in de Hutong. Straks naar de Tempel of Heaven, de grootste van Beijing. Maar ach, alles is hier het grootste, het oudste, het meest bezochte, of het meest wat dan ook van China. Maar het blijft leuk al die tempels!
En na een jaar in China gewoond te hebben en ongeveer alle vreemde dingen wel tegen gekomen zijn… Hopla, gefrituurde vogelspinnen, kakkerlakken en schorpioenen op stokjes. Eet smakelijk. Het kan toch nog gekker in dit land.
Tot morgen,jeeejjj! Dikke kus vanuit Beijing.
-
06 Juli 2010 - 05:40
Anne:
Ja ja ja ja kom nou maar snel (en veilig) terug om die verhalen in real life te vertellen ipv al dat getyp ;)
xx -
06 Juli 2010 - 05:42
Anne:
PS
Wat is die muur ge-wel-dig!!! :D:D:D:D -
06 Juli 2010 - 06:14
Rob:
Superfoto's! Horen op een expositie. Al was het maar in de hal van Mini-Grip. Kan niet wachten tot we de rest horen en zien....
Tot morgen. Of overmorgen -
06 Juli 2010 - 06:37
Mama Bya:
Ik ben eigenlijk een beetje jaloers op jullie. Wat een belevenis zeg! Ik ben reuze benieuwd naar alle foto's. Ben wel blij dat jullie morgen weer terug komen. X. -
06 Juli 2010 - 07:26
Joerik:
Goehoeie reis!!
tot snel! -
06 Juli 2010 - 11:55
(schoon)zusje(ilse):
Wat ik al tig keer heb gezegd maar doe het gewoon nog een keer: Heel vet!Wat jullie allemaal mee maken!
En tot morgen!Dat is leuk om te zeggen;)
Kus -
07 Juli 2010 - 10:08
Amanda:
Heerlijk meissie kan je straks weer in mn armpjes nemen! Ennuh de rose staat koud lieverd! Wat een onwijs mooi verhaal weer!
Dikke kus! -
09 Juli 2010 - 18:22
Leonie:
Hé,
Jullie zijn nu alweer thuis? Ik was op vakantie dus had jullie verhaal nog niet gelezen. Maar wederom leuk om te lezen en mooie foto's!
x Leonie -
17 Juli 2010 - 15:15
Irene:
Wat een leuk verhaal! Echt super knap van jullie dat jullie een heel bedrijf runnend hebben gekregen in een heel ander land waar de mensen iets andere gebruiken hebben, zols de schorpioenen op een stokje jeg. Jullie kunnen trots zijn! Geniet van alles daar! xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
